Phuket (tweede keer Thailand)

Na even bij te zijn gekomen in het luxe Concorde Inn hotel in Kuala Lumpur zijn wij weer op weg gegaan naar het vliegveld om onze vlucht naar Phuket te gaan halen. Wij hebben in Maleisie gewoon kunnen vliegen met onze toiletspullen en fles Barcardi in de handbagage, maar dit mocht nu ineens niet mee. We gingen namelijk weer internationaal vliegen. En dus hadden we de keuze, of het weggooien of het inchecken. Ik ( Monique) ben altijd al een beetje gestressed met vertrek en kon dit er echt even niet bij hebben. Dus ik boos alles wat wel mee mocht richting Thijs gesmeten en de rest gaan inchecken. Wij mochten beiden maar 15 kilo baggage meenemen en hadden nu dus overgewicht wat ons een flink bedrag ging kosten. Mijn grote krokodillentranen stonden al op springen en die liet ik maar even gaan waardoor de baliemedewerker zei “het is wel goed zo”. Toch nog een mazzeltje. Na een half uur vertraging vertrok het vliegtuig toch echt naar Phuket. Thijs en ik hadden het weer voor elkaar gekregen om een rij banken in het vliegtuig voor onszelf te veroveren. Wij konden dus weer lekker uitgebreid liggen. Na een snelle vlucht waren wij dan aangekomen in het echte Thailand. Na de paspoortcontrole en de bagageafdeling werdt Thijs door enkele Thai gevraagd even mee te lopen. Hij werd meegebracht naar de uitgang, waar een hele groep Thai Manchester tegen Liverpool zaten te kijken. Omdat Thijs een shirt van Manchester aan had werd ie keihard uitgelachen door de hele groep Thai. Manchester stond namelijk met 3 -1 achter. Na een korte gedachtenwisseling over wat wij hier gingen doen zijn wij met de taxi naar Phukettown gegaan. Het Phuket aan het strand is namelijk veels te duur en zit vol met Engelsen die achter kleine Thaise meisjes aanzitten. Na daar 2 dagen vertoefd te hebben in Phukettown hebben wij een plan gemaakt voor de aankomende weken; eerst naar de eilanden in de golf van Thailand en dan weer met de boot naar het vaste land om vervolgens door te stoten naar het centrum van Bankok.

Het leven op Koh Samui

Wanneer jij vanuit het plaatsje Surathani de boot neemt richting de eilanden kom je als eerste terrecht op het eiland Koh Samui. Ook dit is een erg toeristisch oord. Het deed ons een beetje denken aan het Lloret del Mar, maar dan anders! Bij aankomst zijn wij gelijk door gereden naar Chaweng Beach. Hier hadden wij een kamertje gevonden voor een leuke prijs. De kamer had ook een tv en dvd speler, waar wij ons wel mee hebben vermaakt. Het snorkelen was hier helaas niet zo goed. Wel had je hier aardige grote golfen wat natuurlijk ook leuk is. Op het strand werd je vaak belaagd door de vele verkopers die hun koopwaar aan je willen slijten. Hier kon ik (Monique) mij dan ook af en toe goed aan irriteren. Thijs weet dit en als zij dan naar hem toekwamen wees die draak naar mij, dat ik misschien wel interesse had grrr……

Koh Samui kent een wild nachtleven met veel mooie mensen, waarvan je niet weet of het nou een meisje of jongen is. Er is van alles te doen! Zo zijn wij ook naar een travetietenshow gegaan. Dat was erg lachen! Aan het einde van de show worden er steeds een aantal mannen uit het publiek gehaald. Deze worden dan achter de coulissen voorzien van pruik en jurk en moeten dan het podium op. Vervolgens wordt er dan een soort contest gehouden. Ook wilden zij Thijs naar voren hebben, maar de held rende gauw het publiek uit haha. Na de show hebben wij nog wat gedronken in de rose buurt van Chaweng Beach. Echt ongelooflijk dat zulke jonge meisjes zichzelf zo te koop zetten. Voor het slapen gaan keken wij vaak nog een dvd’tje. Zo hadden wij ook Marley and me gezien. Marley and Me is echt een aanrader voor iedereen die van honden houdt (of juist niet). Na het zien van deze film onstond bij mij toch wel mijn ergste heimwee moment tot nu toe. Na een paar dagen Koh Samui vonden we het wel weer genoeg met alle drukte en toerisme hier en besloten we verder te gaan naar het volgende eiland, Koh Phangan.

Chillen op Koh Phanang

Koh Phanang is het eiland wat bekend staat om zijn Full-moon feesten en wordt dan vooral druk bezocht bij volle maan en halve maan. Met de boot vertrokken we vanaf Koh Samui, en zo’n 3 kwartier later konden we weer uitstappen op Haad Rin. Hier hebben wij even een gratis kaart van het eiland op de kop getikt en even bestudeert onder het genot van wat eten en drinken. Al gauw besloten wij om naar het strand Haad Mae Haad te gaan. Op de kaart stond aangegeven dat dit 1 van de betere plekken is om te snorkelen op het eiland. Het was een behoorlijk stuk rijden en de wegen hier op het eiland zijn niet van hele goede kwaliteit. Elk jaar krijgen de Thai op Phangan een Budget om te besteden aan het eiland. Het meeste geld gaat naar de wegen. Als het budget op is, houdt het werken aan de wegen ook op. Zo kunnen wegen opeens ophouden en veranderen in zandvlaktes. Na deze redelijk lange tocht zaten wij er allebei flink doorheen en moesten ook nog een slaap plaats vinden. Na wat heen en weer te hebben gelopen een hutje op het strand genomen voor 400 Bath, zo’n 8 euro. Thijs besloot daarna even te gaan checken of het echt zo’n goede snorkelplek was. En ik ben op het strand geploft. Thijs kwam tegen schemering terug en vond het wel de moeite waard. Na het douchen in ons hutje zijn wij rond 19.30 naar het plaatselijke restaurant gegaan. Daar troffen wij bijna niemand aan. Het leek wel of iedereen al in zijn hutje zat zo stil was het.Hier was dan verder ook niks te beleven en daarom zijn we na het eten ook maar ons hutje in gegaan. Daar besloten we dat dit niet echt een plek voor ons was en dat we de volgende dag zouden uitchecken om erna nog even te snorkelen en verder te gaan. Het uitchecken ging de volgende dag niet helemaal soepel, we waren een uur te laat en ze wilden dat we extra gingen betalen. Mooi niet dus, en dat maakte de Thai hier niet veel vriendelijker. Onze tassen daarom maar even gedropt ipv bij de plaatselijke duikschool ipv de parkeigenaar, zodat wij hier nog even konden snorkelen. Na het snorkelen was het plan om naar het strand Thong Nai Pan te gaan. Hier konden wij lekker gaan chillen in een mooi resort aan het strand voor een goede prijs. Vanuit Haad mae Haad gingen wij met de taxi naar het naastliggende strand Chaloklum. Vanaf hier konden wij naar onze luxe resort dat alleen per boot te bereiken is. Bij aankomst bleek dat het geen goede tijd was om te varen vanwege de hoge golfen. De Thai met de taxibootjes wilden er 1000 Bhat voor hebben wat natuurlijk veels te veel is. Wij besloten maar even verder te lopen om te kijken wat er nog meer was. Al snel zagen wij een bordje staan met Broodje kaas erop Echt wel! Twijvelend bleven wij stilstaan, waarop wij hoorden; “Kan ik jullie ergens mee helpen?”

Wij waren beland bij Café del Mar. Een Loungecafeetje, gerund door Hiensch en Francis. Een stel dat uit Haarlem komt. Zij vertelden ons dat de prijs zo hoog ligt omdat het al wat later in de middag was. Het was al snel erg gezellig! Voordat wij in de gaten hadden, was het al donker geworden. Hiensch was vervolgens zo vriendelijk om even voor ons op zoek te gaan naar een slaapplek. Uiteindelijk konden we bij de buren Rose Villa terecht. Hier verbleven wij in een erg goed hutje tegen een hele goede prijs. De volgende ochtend heerlijk bij Café del Mar ontbeten met een broodje ham/kaas uit de oven. Dat beviel ons wel heel goed dus besloten wij hier een paar dagen te vertoeven.

Die paar dagen werden er uiteindelijk 10 waarvan we erg genoten hebben. Heerlijk om even op een plek te zijn waar gewoon Nederlands gepraat wordt en je nog Nederlands kan eten ook. Al gauw aten wij met de pot mee bij Hiensch en Francis samen met Martin en Eric ook 2 Nederlanders. En deze groep groeide uiteindelijk flink waardoor we op 1 avond met wel 12 Nederlanders van de heerlijke kook kunsten van Hiensch genoten. Vaak mochten wij zeggen wat wij wilden eten en dus kwamen er ook 3 avonden met een heerlijke Hollandse pot op tafel. Dat is echt even genieten! Na zo’n tijd met alleen maar Aziatisch eten of fastfood is het goed om weer ‘normaal’ te eten! In deze 10 dagen hebben wij eigenlijk bar weinig gedaan. De avonden in Café del Mar werden vaak erg laat  en waren dan ook vaak voorzien van enkele biertjes en andere drankjes. Het is leuk om de Nederlanders ontmoet te hebben! Allemaal hebben zij een eigen verhaal en reden om op dit eiland te verblijven. Zo was er iemand die handelde in land en de ander in aandelen. Andere waren net als ons op wereldreis of gewoon op vakantie! Wij hebben veel gelachen daar. Thijs had eindelijk metgezellen die ook van veel bier hielden. Dat zorgde af en toe wel voor een iets te hoge rekening.

Het strand Thong Nai Pan hebben we nog wel bezocht. Martin was zo vriendelijk om ons mee te nemen op zijn speedboot voor een mooi tochtje over zee langs het eiland. Vanaf zee is dit inderdaad een nog mooier gezicht met al die rotsen en groen er om heen. Eerst even een drankje gedaan op Bottle Beach gedaan om vervolgens verder te varen naar Thong Nai Pan. Hier liggen een paar hele mooie resorts. Bij 1 van deze resorts besloten wij een drankje te doen. Wij plofden dan ook in het zwembad om aan de poolbar te zitten en ook nog even te genieten van de whirepool. Na enkele drankjes en mooie plekjes werden wij alweer opgebeld, waar wij bleven met eten! Heerlijk is dat toch wel! Terwijl het in Nederland vervelend kan zijn. Wat ook lekker is was de mogelijkheid om nog een keer op te scheppen. Helaas moesten wij na 10 dagen toch een eind maken aan ons verblijf op Loh Phangan. Wij moesten namelijk nog een deel van Thailand afleggen en de tijd was al gaan dringen. Daarom hadden wij eerder al besloten om het derde eiland, Koh Tao, over te slaan. Op 31 Maart zijn wij dan ook verder gegaan richting Bankok. Vanuit Bankok gaan wij naar de provincie Kanchanaburi met de bekende watervallen en de tijgertempel. Ook gaan wij hier flink inkopen doen omdat alles in Australie een stuk duurder wordt. Koh Phangan hebben wij echt een beetje beleefd zoals dat de Backpackers dat jaren geleden deden. Die moesten met een tentje lopend het strand opzoeken. Er waren geen politie en geen regels. De Full-moon Party’s waren vroeger ook zo. Die waren alleen lopend te bereiken. Ver van de buitenwereld kon je dan gaan feesten tot de volgende dag. Er waren geen regels! Alles kon en mog. Nu zijn de Full-moon party’s commercieel en doortrapt.

Wij hebben tijdens ons verblijf he teen stuk luxer gehad. Wel waren wij ver van de grote toeristenoorden. Ook hebben wij hier avonden beleefd die te gek waren. De Full-moon parties hebben wij nier nodig gehad. Een ding is zeker: Wij gaan nog eens een keer terug! (misschien wel 2 keer of 3,4,5 keer) What can do!?