Eindelijk aangekomen
Eindelijk zijn wij dan aangekomen! Na een lange reis van bijna 24 uur hebben wij om 8 uur (tijd van Singapore) onze stapelbed gevonden . Vanuit Nederland hadden wij al een hostel geboekt. Het hostel ligt midden in de Chinatown van Singapore, waar wij vanaf het vliegveld met de taxi naar toe waren gereden. Het hostel is volgens mij echt een doorsnee hostel; zeker niet luxe, maar wel gezellig. Toen wij waren gearriveerd waren wij zo moe van de reis dat wij eerst een uur of vier geslapen hebben. Toen wij rond 1 uur in de nacht wakker werden hebben wij een douche gepakt en zijn daarna nog even de straat opgegaan om wat te eten en te drinken. Wij hadden een colaatje en een goudgele rakker besteld samen met een portie chickenwings. Eerst kwam er een kerel de drankjes brengen die wij gelijk moesten afrekenen; 8 Singapore dollar. Dat was lekker goedkoop dachten wij dus gaven wij de man 2 dollar fooi (ook omdat wij niet kleiner hadden). Daarna kwamen echter de chickenwings en helaas moesten wij deze ook betalen! Ach ja, het was in ieder geval lekker. Morgen gaan wij hopelijk een duik nemen in de zee en het centrum van de stad bezoeken.
Het leven in Singapore
Na een korte nacht en een heerlijk, bij elkaar gescharreld ontbijt, zijn wij met de Metro naar Santosa gegaan. Santosa is het recreatiegebied van Singapore. Dit gebied is gelegen aan zee. Vanaf het dichtstbijzijnde metrostation is het te bereiken met een speciale trein of met een kabelbaan. Op de heenweg zijn wij met de kabelbaan gegaan. Deze was best hoog en zorgde voor een mooi uitzicht. Na een mooi plekje te hebben uitgezocht aan het strand heb ik mijn eerste duik in de zee gemaakt. Het water was lekker, maar wel onhelder. Dus de duikbril en snorkel kon ik nog even niet gebruiken. Na mijn eerste zwemervaring hier ben ik naast Monique neergeploft en hebben wij heerlijk een paar uur geslapen. Hierna zijn wij het centrum in gegaan. Na een gezonde avondmaal hebben wij het Raffles hotel bezocht. Dit was vroeger de nederzetting van Thomas Stamford. De man die Singapore in het jaar 1919 heeft gesticht. Ook een leuk weetje is het feit dat hier (tegenwoordig een hotel) de Singapore Sling is uitgevonden. Een Singapore Sling is een zeer bekende cocktail voor de mensen uit de cocktailwereld. Deze gaan wij nog wel een keer zelf maken want in het hotel vroegen zij er 23 dollar voor. Een beetje veel voor backpackers zoals wij. Deze hebben wij dus laten staan en zijn een cappuchina gaan drinken in het vlakbij gelegen Starbucks. Toen wij terug kwamen bij ons hostel zijn wij onze rekening gaan betalen van het verblijf en wilde gelijk een nachtje extra erbij boeken. Helaas was dit niet mogelijk en gaan wij morgen (Zondag 8 februari) naar Maleisie. Om precies te zijn naar Malakka. Een stad dat vroeger een belangrijke kolonie van ons (Nederlanders) was. Het Hostel hebben wij daar al geboekt, maar hoe wij daar gaan komen is ook bij ons nog onbekend. Wij wilden trouwens eerst naar Tioman island gaan, maar daar schijnt het weer nog niet mee te zitten. Dus het snorkelen moeten wij nog even uitstellen en hebben nu dus gekozen voor de geschiedenis.
Van Singapore naar Malakka
Vandaag, 8 februari was de dag om te vertrekken uit Singapore. Singapore was een indrukwekkende stad met veel moderne gebouwen en aardige mensen. Een stad dat 24 uur per dag leeft. De mensen daar leven als het ware op straat. Het is een perfecte stad om te wonen en te werken. Voor toeristen is de stad iets minder geschikt. Er zijn weinig echte activiteiten voor toeristen die voor iedereen betaalbaar zijn. Aangezien wij nog 7 maanden moeten is het wel goed zo en is het tijd om deze metropool te verlaten. Om 11 uur in de ochtend zijn wij met onze veels te zware tassen de metro in gestapt op weg naar het treinstation dat ons naar Maleisie zal brengen. Toen wij de metro uit waren gestapt en het treinstation wilden gaan zoeken werden wij aangesproken door de mensen op de foto. Deze mensen waren erg behulpzaam en wilde ons uitleggen waar het trein station was. Toen zij vroegen waar wij naar toe wilde gaan vertelden zij echter dat deze route nou niet bepaald voor de hand liggend was. Volgens hun konden wij beter met de bus naar Malakka gaan. Dat was goedkoper en het bracht ons dichter bij het centrum. Zij stelde ons zelfs voor om ons naar de desbetreffende bushalte te brengen waar wij konden opstappen. Dan moesten wij echter wel eerst mee om bloemen te kopen en een Chinees ijsje te eten, wat niet te eten was. Uit beleefdheid hebben wij de ijsjes toch opgegeten. Je had het hoofd van Monique moeten zien haha. Daarna gingen wij de auto in en lieten zij ons Singapore nog eens zien. Vervolgens werden wij afgezet op de plaats van bestemming. Hier stapten wij 2 uur in de middag op de bus.De busrit duurde ongeveer 5 uur en ging dwars door de jungle dat langzaam in palmolieplantages aan het veranderen is. Toch zaten er mooie beelden bij. Onderweg merkte wij al dat het een stuk warmer is geworden. De zon schijnt hier dan ook flink. Toen wij aankwamen op het buscentrum van Malakka kwamen wij echt in een hele andere wereld en werden door Hakim en alleman aangestaard. Een Engelsman die ook bij ons in de bus zat vroeg waar wij naar toe gingen. Hij gaf Engelse les in China en moest nog een slaapplaats zoeken. Wij hadden deze al geregeld via internet. Ook deze man was erg behulpzaam en koos er voor om ons te helpen zoeken naar onze slaapplaats. Met de bus gingen wij naar het centrum en moesten uitstappen bij het Stadhuys dat door de Nederlanders tijdens de gouden jaren is gebouwd. Een aparte gebeurtenis vind ik zelf. Ons Hostel was echter erg moeilijk te vinden. Wij moesten het aan meerdere mensen vragen en het zweet gutste van onze hoofden. Monique had geregeld dat één van haar tassen werd gedragen door de Engelsman. Toen wij het voor de zoveelste keer gevraagd hadden waar Ringo's Hostel was zijden de aangesproken mensen dat het drie km lopen was. Een flinke tegenvaller dus, maar gelukkig wilden ook deze mensen ons wel met de auto brengen. Toen wij waren weg gereden ging de dame van het stel maar even bellen met het hostel. Wat bleek; het hostel was precies op de plek waar wij waren in de auto waren gestapt. Nu zitten wij lekker in het hostel en gaan zo een hapje eten. De eigenaar heet trouwens Ringo en is ook heel aardig, Een gegeven dat wij al hadden gelezen op internet bij de beoordelingen van het hostel. Wat moeten wij tegenwoordig zonder internet. Ringo kon ook een zinnetje Nederlands en kende Hans Teeuwen. Ook vindt hij Armin van Buuren erg goed. Waarop ik hem verteld heb dat hij eigenlijk helemaal niet zo goed is, net zoals Tiesto. Bedroeft liep hij toen weg. Hij vertelde trouwens ook dat het morgen het einde is van het Chinees Nieuwjaar en dat het morgen één groot feest is. Dus Happy New Year en tot snel.
Meer reisverhalen van M&M:
Reis mee beginpagina Onze route De voorbereiding M&M in Singapore M&M in Maleisië M&M in Thailand Onze Video's Gastenboek
Eigen reisverhaal schrijven
Heb je altijd al een eigen reisverhaal willen schrijven? Dat kan natuurlijk op papier in een eigen dagboek. Ook is het mogelijk om jou avonturen online bij te houden doormiddel van een eigen reislog. Als je een leuk reisverhaal geschreven hebt dan is de mogelijkheid aanwezig om je verhaal op deze website te plaatsen. Mail ons daarom direct en lees wat de mogelijkheden zijn.
Heb je ook een reisverhaal geschreven? Publiceer het hier!
|