In Thailand
Op koh Lipe aangekomen te zijn, na een vreselijke boottocht in een speedboot, lachte ons het koraalrif toe. Wij meerden aan midden op het strand en moesten even wachten totdat het visum geregeld was. Het zand is onbeschrijfelijk fijn. De eerste nacht verbleven wij in een lekker goedkoop hutje op 20 meter van het strand. Wij betaalden hiervoor slechts 7 euro per nacht. Het hutje was van bamboe en zat wel vol met kieren en gaatjes. Dat zorgde ervoor dat wij een hoop dierenvriendjes hadden die nacht, waaronder kikkers, kakkerlakken, muggen en ander klein gedierte waarvan wij niet wisten dat het bestond. De volgende dag zijn wij daarom verhuisd naar een ander hutje van steen. Hiervoor betaalden wij ongeveer 12 euro en dat was stukken beter. De enige dierenvrienden die wij hier hadden waren de honden van Monique die water en koekjes kwamen halen. In ruil daarvoor kregen wij echter hun waakzaamheid. Zij bleven elke nacht op ons terras slapen en joechen iedereen weg die hun niet zinde. De zee was hier echt ontzettend helder wat het snorkelen fantastich maakte. Vanaf het strand kon je zo het koraalrif op. Omdat wij tijdens 'geen maan' op het eiland vebleven stond er rondom het eiland een sterke stroming. Duiken was dus geen optie. De enkele mogelijkheden om te duiken die dan overblijven zijn niet echt heel speciaal en zijn ook goed te doen met alleen je snorkel. Wij hebben dan ook een snorkeltrip gedaan van 1 dag. Naast dat je leuke plekken voorgeschoteld krijgt zie je ook hoe de omgeving in elkaar steekt. Een zeer zinvolle trip dus met als hoogtepunt een Murene. Na een week moesten wij dit eiland weer verlaten om onze reis voor te zetten naar Borneo waar Monique de oerang Oetans in het wild wilt gaan zien. Koh Lipe is zeer aan te raden voor iedereen die van Snorkelen en zonnen houdt. In combinatie met Lankawi is een fantastiche reis bijna compleet. Lees meer toeristische en praktische informatie over Koh Lipe.
Phuket (tweede keer Thailand)
Na even bij te zijn gekomen in het luxe Concorde Inn hotel in Kuala Lumpur zijn wij weer op weg gegaan naar het vliegveld om onze vlucht naar Phuket te gaan halen. Wij hebben in Maleisie gewoon kunnen vliegen met onze toiletspullen en fles Barcardi in de handbagage, maar dit mocht nu ineens niet mee. We gingen namelijk weer internationaal vliegen. En dus hadden we de keuze, of het weggooien of het inchecken. Ik ( Monique) ben altijd al een beetje gestressed met vertrek en kon dit er echt even niet bij hebben. Dus ik boos alles wat wel mee mocht richting Thijs gesmeten en de rest gaan inchecken. Wij mochten beiden maar 15 kilo baggage meenemen en hadden nu dus overgewicht wat ons een flink bedrag ging kosten. Mijn grote krokodillentranen stonden al op springen en die liet ik maar even gaan waardoor de baliemedewerker zei 'het is wel goed zo'. Toch nog een mazzeltje. Na een half uur vertraging vertrok het vliegtuig toch echt naar Phuket. Thijs en ik hadden het weer voor elkaar gekregen om een rij banken in het vliegtuig voor onszelf te veroveren. Wij konden dus weer lekker uitgebreid liggen. Na een snelle vlucht waren wij dan aangekomen in het echte Thailand. Na de paspoortcontrole en de bagageafdeling werdt Thijs door enkele Thai gevraagd even mee te lopen. Hij werd meegebracht naar de uitgang, waar een hele groep Thai Manchester tegen Liverpool zaten te kijken. Omdat Thijs een shirt van Manchester aan had werd ie keihard uitgelachen door de hele groep Thai. Manchester stond namelijk met 3 -1 achter. Na een korte gedachtenwisseling over wat wij hier gingen doen zijn wij met de taxi naar Phukettown gegaan. Het Phuket aan het strand is namelijk veels te duur en zit vol met Engelsen die achter kleine Thaise meisjes aanzitten. Na daar 2 dagen vertoefd te hebben in Phukettown hebben wij een plan gemaakt voor de aankomende weken; eerst naar de eilanden in de golf van Thailand en dan weer met de boot naar het vaste land om vervolgens door te stoten naar het centrum van Bankok.
Koh Samui
Wanneer jij vanuit het plaatsje Surathani de boot neemt richting de eilanden kom je als eerste terrecht op het eiland Koh Samui. Ook dit is een erg toeristisch oord. Het deed ons een beetje denken aan het Lloret del Mar, maar dan anders! Bij aankomst zijn wij gelijk door gereden naar Chaweng Beach. Hier hadden wij een kamertje gevonden voor een leuke prijs. De kamer had ook een tv en dvd speler, waar wij ons wel mee hebben vermaakt. Het snorkelen was hier helaas niet zo goed. Wel had je hier aardige grote golfen wat natuurlijk ook leuk is. Op het strand werd je vaak belaagd door de vele verkopers die hun koopwaar aan je willen slijten. Hier kon ik (Monique) mij dan ook af en toe goed aan irriteren. Thijs weet dit en als zij dan naar hem toekwamen wees die draak naar mij, dat ik misschien wel interesse had grrr! Koh Samui kent een wild nachtleven met veel mooie mensen, waarvan je niet weet of het nou een meisje of jongen is. Er is van alles te doen! Zo zijn wij ook naar een travetietenshow gegaan. Dat was erg lachen! Aan het einde van de show worden er steeds een aantal mannen uit het publiek gehaald. Deze worden dan achter de coulissen voorzien van pruik en jurk en moeten dan het podium op. Vervolgens wordt er dan een soort contest gehouden. Ook wilden zij Thijs naar voren hebben, maar de held rende gauw het publiek uit haha. Na de show hebben wij nog wat gedronken in de rose buurt van Chaweng Beach. Echt ongelooflijk dat zulke jonge meisjes zichzelf zo te koop zetten. Voor het slapen gaan keken wij vaak nog een dvdtje. Zo hadden wij ook Marley and me gezien. Marley and Me is echt een aanrader voor iedereen die van honden houdt (of juist niet). Na het zien van deze film onstond bij mij toch wel mijn ergste heimwee moment tot nu toe. Het verhaal hiervan kan je dan ook terug vinden bij onze opdrachten. Na een paar dagen Koh Samui vonden we het wel weer genoeg met alle drukte en toerisme hier en besloten we verder te gaan naar het volgende eiland, Koh Phangan.
Koh Phanang
Koh Phanang is het eiland wat bekend staat om zijn Full-moon feesten en wordt dan vooral druk bezocht bij volle maan en halve maan. Met de boot vertrokken we vanaf Koh Samui, en zo'n 3 kwartier later konden we weer uitstappen op Haad Rin. Hier hebben wij even een gratis kaart van het eiland op de kop getikt en even bestudeert onder het genot van wat eten en drinken. Al gauw besloten wij om naar het strand Haad Mae Haad te gaan. Op de kaart stond aangegeven dat dit 1 van de betere plekken is om te snorkelen op het eiland. Het was een behoorlijk stuk rijden en de wegen hier op het eiland zijn niet van hele goede kwaliteit. Elk jaar krijgen de Thai op Phangan een Budget om te besteden aan het eiland. Het meeste geld gaat naar de wegen. Als het budget op is, houdt het werken aan de wegen ook op. Zo kunnen wegen opeens ophouden en veranderen in zandvlaktes. Na deze redelijk lange tocht zaten wij er allebei flink doorheen en moesten ook nog een slaap plaats vinden. Na wat heen en weer te hebben gelopen een hutje op het strand genomen voor 400 Bath, zo'n 8 euro. Thijs besloot daarna even te gaan checken of het echt zo'n goede snorkelplek was. En ik ben op het strand geploft. Thijs kwam tegen schemering terug en vond het wel de moeite waard. Na het douchen in ons hutje zijn wij rond 19.30 naar het plaatselijke restaurant gegaan. Daar troffen wij bijna niemand aan. Het leek wel of iedereen al in zijn hutje zat zo stil was het.Hier was dan verder ook niks te beleven en daarom zijn we na het eten ook maar ons hutje in gegaan. Daar besloten we dat dit niet echt een plek voor ons was en dat we de volgende dag zouden uitchecken om erna nog even te snorkelen en verder te gaan. Het uitchecken ging de volgende dag niet helemaal soepel, we waren een uur te laat en ze wilden dat we extra gingen betalen. Mooi niet dus, en dat maakte de Thai hier niet veel vriendelijker. Onze tassen daarom maar even gedropt ipv bij de plaatselijke duikschool ipv de parkeigenaar, zodat wij hier nog even konden snorkelen. Na het snorkelen was het plan om naar het strand Thong Nai Pan te gaan. Hier konden wij lekker gaan chillen in een mooi resort aan het strand voor een goede prijs. Vanuit Haad mae Haad gingen wij met de taxi naar het naastliggende strand Chaloklum. Vanaf hier konden wij naar onze luxe resort dat alleen per boot te bereiken is. Bij aankomst bleek dat het geen goede tijd was om te varen vanwege de hoge golfen. De Thai met de taxibootjes wilden er 1000 Bhat voor hebben wat natuurlijk veels te veel is. Wij besloten maar even verder te lopen om te kijken wat er nog meer was. Al snel zagen wij een bordje staan met Broodje kaas erop Echt wel! Twijvelend bleven wij stilstaan, waarop wij hoorden; Kan ik jullie ergens mee helpen? Wij waren beland bij Café del Mar. Een Loungecafeetje, gerund door Hiensch en Francis. Een stel dat uit Haarlem komt. Zij vertelden ons dat de prijs zo hoog ligt omdat het al wat later in de middag was. Het was al snel erg gezellig! Voordat wij in de gaten hadden, was het al donker geworden. Hiensch was vervolgens zo vriendelijk om even voor ons op zoek te gaan naar een slaapplek. Uiteindelijk konden we bij de buren Rose Villa terecht. Hier verbleven wij in een erg goed hutje tegen een hele goede prijs. De volgende ochtend heerlijk bij Café del Mar ontbeten met een broodje ham/kaas uit de oven. Dat beviel ons wel heel goed dus besloten wij hier een paar dagen te vertoeven. Die paar dagen werden er uiteindelijk 10 waarvan we erg genoten hebben. Heerlijk om even op een plek te zijn waar gewoon Nederlands gepraat wordt en je nog Nederlands kan eten ook. Al gauw aten wij met de pot mee bij Hiensch en Francis samen met Martin en Eric ook 2 Nederlanders. En deze groep groeide uiteindelijk flink waardoor we op 1 avond met wel 12 Nederlanders van de heerlijke kook kunsten van Hiensch genoten. Vaak mochten wij zeggen wat wij wilden eten en dus kwamen er ook 3 avonden met een heerlijke Hollandse pot op tafel. Dat is echt even genieten! Na zo'n tijd met alleen maar Aziatisch eten of fastfood is het goed om weer 'normaal' te eten!
In deze 10 dagen hebben wij eigenlijk bar weinig gedaan. De avonden in Café del Mar werden vaak erg laat en waren dan ook vaak voorzien van enkele biertjes en andere drankjes. Het is leuk om de Nederlanders ontmoet te hebben! Allemaal hebben zij een eigen verhaal en reden om op dit eiland te verblijven. Zo was er iemand die handelde in land en de ander in aandelen. Andere waren net als ons op wereldreis of gewoon op vakantie! Wij hebben veel gelachen daar. Thijs had eindelijk metgezellen die ook van veel bier hielden. Dat zorgde af en toe wel voor een iets te hoge rekening. Het strand Thong Nai Pan hebben we nog wel bezocht. Martin was zo vriendelijk om ons mee te nemen op zijn speedboot voor een mooi tochtje over zee langs het eiland. Vanaf zee is dit inderdaad een nog mooier gezicht met al die rotsen en groen er om heen. Eerst even een drankje gedaan op Bottle Beach gedaan om vervolgens verder te varen naar Thong Nai Pan. Hier liggen een paar hele mooie resorts. Bij 1 van deze resorts besloten wij een drankje te doen. Wij plofden dan ook in het zwembad om aan de poolbar te zitten en ook nog even te genieten van de whirepool. Na enkele drankjes en mooie plekjes werden wij alweer opgebeld, waar wij bleven met eten! Heerlijk is dat toch wel! Terwijl het in Nederland vervelend kan zijn. Wat ook lekker is was de mogelijkheid om nog een keer op te scheppen. Helaas moesten wij na 10 dagen toch een eind maken aan ons verblijf op Loh Phangan. Wij moesten namelijk nog een deel van Thailand afleggen en de tijd was al gaan dringen. Daarom hadden wij eerder al besloten om het derde eiland, Koh Tao, over te slaan. Op 31 Maart zijn wij dan ook verder gegaan richting Bankok. Vanuit Bankok gaan wij naar de provincie Kanchanaburi met de bekende watervallen en de tijgertempel. Ook gaan wij hier flink inkopen doen omdat alles in Australie een stuk duurder wordt. Koh Phangan hebben wij echt een beetje beleefd zoals dat de Backpackers dat jaren geleden deden. Die moesten met een tentje lopend het strand opzoeken. Er waren geen politie en geen regels. De Full-moon Party's waren vroeger ook zo. Die waren alleen lopend te bereiken. Ver van de buitenwereld kon je dan gaan feesten tot de volgende dag. Er waren geen regels! Alles kon en mog. Nu zijn de Full-moon party's commercieel en doortrapt. Wij hebben tijdens ons verblijf he teen stuk luxer gehad. Wel waren wij ver van de grote toeristenoorden. Ook hebben wij hier avonden beleefd die te gek waren. De Full-moon parties hebben wij nier nodig gehad. Een ding is zeker: Wij gaan nog eens een keer terug! (misschien wel 2 keer of 3,4,5 keer) What can do!? Wij kunnen tot dusver Thailand voor bijna iedereen aanraden! Alleen moet je wel weten welke plekken je moet bezoeken en welke niet!! Check daarom altijd voor vertrek: Reizendoejezo.nu
Bangkok
Na toch wel licht ontroerd afscheid te hebben genomen van onze Nederlandse vrienden op Koh Phanang zijn wij vertrokken naar Bangkok. En zoals de meeste wel weten is afscheid nemen niet 1 van mijn ( Monique) sterkste punten en moest ik dan ook wat tranen wegpinken. Dit leidde het eerste deel van onze reis naar Bangkok tot wat gepest van Thijs. " Moest je huilen moppie" zei hij dan. Op de pier kwam de cattamaran ons al snel ophalen voor de boottocht van 3 uur naar Champon. Vanuit Champon moesten we daarna nog 5 uur met de bus om Bangkok te bereiken. Na een lange reis kwamen we dan om 01.30 eindelijk aan in de buurt van Koason Road, de meest toeristische straat in Bangkok. Vlakbij vonden we een hostel waar de kamer ons wel beviel, een eigen badkamer, computer en tv, heerlijk! We sliepen deze eerste nacht dan ook vorstenlijk. De volgende dag begon het verkennen van Bangkok, 1 ding kan ik je dan ook vertellen: deze stad leeft! Wat een massa's mensen, auto's, winkels en toeristen. Wij hebben alle shoppingmalls van onder tot boven bekeken waarna we aardig moe waren van het lopen en alles wat we tegen kwamen. Niet in 1 dag hoor overigens, meestal elke dag wat anders. Ook hebben wij onze laptop weggebracht naar het HP servicecenter. En gelukkig belden ze ons al snel op dat we deze weer gerepareerd en wel op konden halen. Dit hebben wij dan ook na het weekend gedaan wat Thijs in ieder geval erg blij maakte. Wij hebbenj de ontdekking gedaan dat als je zelfmoord wilt plegen je in een tuc tuc moet stappen. Mijn god, we hebben het 2 keer geprobeerd en het waren de helste ritten van mijn leven. Thijs dacht hier blijkbaar hetzelfde over en al gauw waren wij dan ook overgestapt op de normale taxi's. Ook hiermee moet je oppassen, Ze houden namenlijk nogal van toeristen oplichten in Thailand! Als je in de taxi stapt dan ook altijd vragen of de meter aan kan, dat scheelt je zo 100 bath op een ritje. Ook zijn wij de hoogste toren van Bangkok gaan bezoeken, de Boyoike toren. Helemaal boven heb je een geweldig uitzicht over Bangkok, wat een wereldgrote stad is dit zeg. In de bezoekersruimte was een fotohoek ingericht, en delen met panorama uitzicht. We hebben hier ons dan ook prima vermaakt en ook weer 1 van onze opdrachten vervuld. Op deze bijzondere plek hebben wij een kaart laten maken en deze vanaf hier met onze wens opgestuurd naar Fred en Francis. Ook kon je nog een verdieping hoger, een draaiplateau op het dak. Toen we hier aankwamen was het inmiddels schemerig en aanschouwde wij Bangkok met al zijn lichten, erg leuk! Wij wilden ook graag nog een trip maken naar de provincie Kanchanaburi en hebben Bangkok dan ook voor 3 dagen even verlaten.
Kanchanaburi
Aangezien wij niet zo heel veel tijd meer hadden om Kanchanaburi op eigen houtje te verkennen hebben wij een 3 daagse trip geboekt in Bangkok. s'Ochtends om 7 uur werden wij opgehaald bij ons hostel. Op dit tijdstip zie je al veel Thaise mensen op die eten klaar maken en aan de monnikken geven. Heel bijzonder om te zien.
Floating Market
Als eerste brachten wij een bezoek aan de floating market (drijvende markt). Wat een ervaring weer dit. Wij werden eerst in een grote boot met moter rond gevaren en konden zo een blik werpen op het leven van deze mensen. Houten huisjes op palen in de rivier en de handel in diverse spullen wat op en over het water verhandeld werd. Uiteindelijk bij de markt aangekomen wat helaas iets teveel op toeristen is gericht. Maarja, de mensen moeten ook hun rijst verdienen. Bij de markt zijn wij in een klein bootje gestapt, waarmee een vrouw ons rondpeddelde. Tijdens de tocht kwamen wij langs het handelswaar van de andere bootjes. De mensen willen graag dat je wat koopt en rukken zo je bootje met lange stok en met een haak naar hun kraam(bootje) toe. Ook hiermee merk je dat je zo opgelicht kan worden. Zo heb ik een kleinigheidje voor mijn nichtjes afgedingt van 300 naar 35 bath. Bij alles wat je koopt of nee wat geld kost in Thailand moet je afdingen. Soms is dit wel heel vermoeiend. Na de floating market ging ons rit verder, de volgende stop was de begraafplaats waar veel Nederlanders lagen die hier in de 2e wereldoorlog zijn omgekomen. Wij hadden hier helaas niet heel veel tijd, maar hadden toch nog 2 graven van de Hoekstra familie gevonden. Een erg indrukwekkende plek om te zien. Vervolgens zijn we nog naar een museum gegaan met informatie over de 2e wereld oorlog en daar naast lag de brug over de kwai noi river. Dit was een belangrijke brug waarover het treinverkeer ging in de 2e wereldoorlog. Deze brug is toen dan ook zwaar gebombardeerd.
Tijgertempel
Na dit alles ging onze rit verder richting de tijgertempel. Hier aangekomen mochten de vrouwen niet met blote schouders en benen naar binnen. Gelukkig had ik nog een t-shirt bij de hand en kon Thijs de saron die Marga ons heeft meegegeven uit zijn tas halen. Op weg richting de tijgers kwamen we veel wilde dieren als herten, zwijnen en koeien tegen. De tijgers lagen in een soort grotachtige omgeving. 2 monniken en een boel vrijwilligers waakten over de tijgers en de veiligheid van de mensen. 1 monnik is van het spotje op National Geografik en zegt de zin 'thank you for watching National Geographic'. Erg grappig dat Thijs hem daarvan herkende. Je kon op de foto's met de tijgers, ik denk dat het er wel zo'n 15 waren. De tijgers lagen er heel rustig bij, wel aan een ketting helaas. We gingen om de beurt met 2 vrijwilligers mee om foto's te maken met de tijgers. Heel bijzonder om deze grote roofdieren van zo dichtbij te zien en aan te raken. Als je nog wat extra betaalde kon je als de menigte weg was zien hoe de tijgers LOS met elkaar gingen spelen in de waterpoel. Ik ( Monique) liet dit aan Thijs over als hij beloofde maar hele mooie plaatjes te schieten. Ondertussen was ik al terug richting uitgang gegaan en bonsde er een enorme hoofdpijn in mijn hoofd. Al een paar dagen was ik niet helemaal fit en deze hete dag maakte me niet veel beter. Een tijd later kwam Thijs heel blij en trots ook terug. Het was ontzettend gaaf geweest en ook wel heel spannend want ze liepen gewoon los en kwamen heel dicht bij. Hij mocht zelfs na het waterspel met 1 van de tijgers terug wandelen. Dat was wel even wat anders dan de kleine Jet uitlaten! Het heeft in ieder geval hele mooie ervaring en beelden opgeleverd. Hierna werden we naar onze slaap plaats gebracht. Dit keer gingen we 2 nachten overnachten in een boothuis op de rivier. Hier ben ik gelijk met mijn hoofdpijn op bed gestort. Het was een lange vermoeide dag geweest. Thijs ging met zijn laptop aan de slag en toen het avondeten zich aandiende kwam hij me halen. In eten had ik weinig trek en ik barste dan ook in snikken uit omdat ik me al een paar dagen zo rot en niet fit voelde.Thijs trooste me gelukkig en vertelde dat we de volgende ochtend de olifanten konden gaan wassen. Dit klonk heel goed maar ik wist niet of ik dat ging trekken. Thijs gaf me het boek met daarin ervaringen van andere mensen hiermee wat erg positief was. Ik zei dat ik het de volgende ochtend ging beslissen, maar mijn hart had al besloten en ik had mijn spullen dan ook al klaar gelegd.
Olifanten Wassen
De volgende ochtend voelde ik me een stuk beter, meestal nadat je wat geslapen hebt. Ik ging dan ook samen met Thijs en nog wat andere mensen op pad naar de rivier waar de olifanten te water gingen. We mochten samen op een olifant en met een trapje beklom ik als eerste dit grote grijze wezen. Thijs kwam achter me zitten en hup daar gingen we zittend achter die grote oren de rivier in. Tuurlijk was er wel een Thai in de buurt die de olifant begleide, maar het voelde zo gaaf om op deze manier in contact te zijn met dit grote grijze maar o zo lieve dier. We aaiden haar, klommen op en af haar en genoten allebei heel erg van dit gebeuren. Ook dit heeft heel wat mooie plaatjes en een mooi beeld op ons geheugen achter gelaten. We konden nog wel uren in het water zijn en ons laten besproeien met de slurf vol water als de Thaise jongen 'pau' zei. Maar helaas kwam hier ook weer een eind aan en we hadden het beiden niet willen missen. Ik was heel blij dat ik was meegegaan.
Later de ochtend gingen we ook nog een toeristisch rondje op de rug van dit grote, grijze lieve dier. Dit was wel even wat anders dan ze wassen in de rivier. Daarna gingen we naar het Hellfire museum. Op deze plek werden in de 2e wereldoorlog veel pows ( zoals de blanke gevangenen werden genoemd) aan het werk gezet om aan de spoorlijn van Thailand naar Bhirma te werken. Ze moesten een heel stuk rots weghakken om de spoorlijn door de bergen te laten lopen. De Jappen hadden een eind datum en omdat ze deze niet leken te gaan redden moest er ook s'nachts onder het licht van kampvuur en olielampjes gewerkt worden. Vandaar dat dit gebied de Hellfirepass wordt genoemd. Ook weer een heel indrukwekkende plek om te zien. S'middags werden we nog afgedropt bij een waterval in de buurt. Niet echt een hele bijzondere plek. Maar wel apart om te zien dat de mensen hier het als een recreatieplek beschouwen. Het was er dan ook heel druk met locals en nog wat andere toeristen. Thijs ging al snel even afkoelen onder de waterval. Ik maakte wat foto's van hem en we zijn gewoon voor het eerst beroofd. En jawel, van mijn flesje water; hoe belachelijk! Maar beter dat dan van ons waardevolle dingen zei Thijs dan ook, en toch kon ik het niet begrijpen. Wij gingen hier nog een stuk lopen en kwamen nog bij een grot terecht met een soort van tempel hierin, heel appart om te zien. Op de terugweg begon mijn hoofd alweer te bonken en haalde Thijs me over ook even af te koelen onder de waterval. Dat was erg lekker. s'Avonds wat beter gegeten en lekker gaan slapen om de volgende dag weer wat fitter te zijn voor de Erawan-waterfalls en de terugreis naar Bangkok.
Erewan waterval
De volgende ochtend konden we wat langer blijven liggen en na het ontbijt moesten we weer met onze hele handel in de minibus omdat we na het bezoeken van de watervallen weer naar Bangkok werden gebracht. Bij de watervallen werd gezegd dat we om 13:00 gingen lunchen en de bus 14.30 zou vertrekken. Thijs en ik hadden al snel dezelfde gedachten; wij wilden alles zien en gingen echt niet op tijd terug voor de lunch. Dan maar geen lunch. Wij besloten meteen naar de top te lopen. De Erewan waterval bestaat namelijk uit 7 plateus. En al gauw belanden we in onze eigen hike. Pff wat een tocht en wat een klim, daar waren we niet op berekend met onze slippers. Uiteindelijk was het resultaat schitterend! Veel posters die je kan kopen met een waterval erop worden over het algemeen bij deze waterval gemaakt. Wij begrijpen nu wel waarom! Bij de hoogste waterval mochten we ons belonen door even af te koelen met een duik. Brr koud, maar erg verfrissend. Alleen wat voelde je, jawel visjes! De visjes gingen gewoon aan je zitten knabbelen de dode huidcellentjes opeten. Een erg appart gevoel kan ik je zeggen. Op de weg naar beneden bij elke verdieping gestopt om te kijken en foto's te maken. Helaas ging het bij de 6e al mis en brak mijn teenslipper. Mijn 2e paar van deze reis kapot.... Ik baalde wel, want het was nog een lange weg naar beneden. Gelukkig was Thijs zo gallant om mij zijn slippers te geven en hij ging verder op blote voeten, erg lief! Op de terugweg veel mooie dingen gezien en helaas ook helemaal lekgeprikt door de insecten. Wel waren rondom deze plek ook enorm veel vlinders, dit had samen met de omgeving een sprookjesachtig effect. Toen wij terugkwamen stond onze gids ongeduldig te wachten en wilde gelijk vertrekken. Wij waren uiteindelijk veels te laat terug. Zo'n tour is erg gemakkelijk. Je wordt overal naar toegebracht en je hebt niets dat je regelen moet. Echter is wel dat je overal eigenlijk iets te weinig tijd hebt! Op ten duur kan dat dus erg vervelend worden. Je kunt dit gebied ook op eigen houtje bezoeken! Alleen is dit gebied wel een stuk warmer (38 graden) dan bijvoorbeeld Bankok dat meer aan de zee ligt. Een scooter huren daar is denken wij niet echt een optie! Beter kun je een auto huren, maar of je dan goedkoper uit bent dan met een tour als de onze weten wij niet!
Bankok & Thais Nieuw Jaar
Elke keer als je weer terugkomt op de plek waar je al bent geweest, zoals dezelde hostel, voelt als het ware als thuis komen. De mensen herkennen je en vragen vaak wat je hebt gedaan. Erg leuk is dat! De volgende dag na onze wederkeren in Bankok werd er de opening van het Thaise nieuw jaar gevierd. Deze begon al om 6 uur in de ochtend en werd geopend door een ceremonie met 1500 Monikken. Dat is echt een heel speciaal evenement! Vooral als je alle monikken bij elkaar ziet zitten. De monikken zelf vonden het waarschijnlijk geen bal aan! Wel kregen zij na afloop een tas vol met geschenken mee naar huis (tempel). Elke gelovige moet minimaal 1 periode in hun leven een dienst nemen in het klooster! Tijdens hun dienst mogen zij niet werken en zijn zij afhankelijk van geschenken. Na ontzettend veel mooie foto's zijn wij rond 11 uur weer het bed ingedoken om uit te rusten voor het watergevecht dat hier vier dagen lang zal gaan duren. Toen wij wakker werden hebben wij ons klaar gemaakt voor het gevecht. Toen wij buiten kwamen wisten wij niet wat wij zagen Ongelooflijk wat voor feest dat is! Straten waren vol gestroomd, overal klonk muziek en het water schoot door de lucht. Iedereen had wel iets om water mee te gooien of schieten. Ook wij hadden 2 kleine waterpistooltjes gekocht om wat weerstand te bieden tegen de rest die veel grotere kanonnen hadden! Volgend jaar zeker weer! Anders het jaar daarna!
Protesten in Bangkok
Zoals je misschien ook gemerkt hebt zijn er weer protesten begonnen tegen de regering van Thailand! Het gebied van de protesten was afgezet door de politie en was onmogelijk om daarbij te komen. Ook zijn de protestanten aan het protestersteren tegen de regering en niet tegen de torietsen. Het is dus geen enkele reden om niet naar Thailand te gaan! Voor de rest hebben wij er heel erg weinig van gemerkt! Het wordt alleen vervelend wanneer zij het vliegveld hebben bezet, zodat jij niet naar huis toe kan! Alleen of dat zo heel erg is weet ik nu ook weer niet.
Op weg naar Australie
Maandag was het dan zover! Na 10 weken Azie was het nu tijd geworden voor Australie. Na een laatste rit met de taxi door Bankok naar het vliegveld. Het vliegveld was overigens te vergelijken met Schiphol. Op het vliegveld heeft Thijs nog wat Sigaretten gekocht! In totaal 4 sloffen. In Australie kost het namelijk een stuk duurder. Op het vliegveld kost het namelijk 1 euro en in Australie ongeveer 5 a 6 euro! Tel uit je winst! In totaal hebben wij er 23 uur over gedaan om van Bankok naar Adelaide te komen. In Singapore hadden wij een tussenstop van 5 uur. Toen wij in Adelaide kwamen hadden wij voor de eerste keer geen idee waar wij naar toe moesten gaan en wat wij gingen doen. Na 2 uur op het vliegveld te hebben gehangen hebben wij een minibus gepakt naar het station van Wicked campers om een Campervan te huren. Deze waren (gelukkig) al volgeboekt. Wij waren dus genoodzaakt om een ander verhuurbedrijf op te zoeken. Deze hebben wij uiteindelijk ook gevonden. Wij hebben nu een goedkopere camper dan wicked en ziet er echt heel veel beter uit! (heel veel) Wij hebben nu een koelkast, een tent en een dvd met tv voor in de avond! Voorlopig hebben wij deze vastgelegd voor 30 dagen. Dat kost ongeveer 700 euro! Je hebt dan een slaapplek en vervoer! De benzine komt er dan wel nog bij! Maar het is in ieder gevaal heerlijk om te gaan en staan waar wij willen. Bij de camper zit ook een boek met alle informatie en plekken waar jij gratis met je camper mag gaan staan! 700 euro lijkt misschien veel! Alleen zijn de kosten voor een overnachting voor 2 personen nog meer! Namelijk 30 Euro per dag! De volgende foto is gemaakt op 27 maart 2009; de geboortedag van Peter Deuzeman
Eigen reisverhaal schrijven
Heb je altijd al een eigen reisverhaal willen schrijven? Dat kan natuurlijk op papier in een eigen dagboek. Ook is het mogelijk om jou avonturen online bij te houden doormiddel van een eigen reislog. Als je een leuk reisverhaal geschreven hebt dan is de mogelijkheid aanwezig om je verhaal op deze website te plaatsen. Mail ons daarom direct en lees wat de mogelijkheden zijn.
Heb je ook een reisverhaal geschreven? Publiceer het hier!
|
